MOJE WYZWANIE
- Kraj pochodzenia: POLSKA
- Wiek: 57
- Sytuacja Rodzinna: mężatka I mama dwóch córek
- Poziom wykształcenia: szkoła średnia
Nazywam się Ewa Grad i jestem osobą niepełnosprawną. Pracuję w firmie cateringowej w małej miejscowości pod Rzeszowem. W 2004 r. zachorowałam na raka piersi. Diagnoza była jak wyrok. Przeszłam chemioterapię, radioterapię, usunęłam pierś i walczyłam do końca. Niestety, izolacja i brak pracy były dużym obciążeniem dla mnie i mojej rodziny. Mam męża i dwie córki, które wtedy chodziły do szkoły podstawowej.
Moje główne wyzwania
• Poważna choroba, która uczyniła ze mnie kobietę z niepełnosprawnościami
• Małe dzieci
• Kilka lat pozostawania bez pracy
• Mieszkanie na terenach wiejskich o małych możliwościach zatrudnienia.
MOJA DROGA
Dzięki moim przyjaciołom znalazłam pracę w Zakładzie Aktywności Zawodowej (ZAZ), gdzie wiele się nauczyłam i ukończyłam kilka kursów zawodowych, takich jak kurs kelnerki, kurs gastronomiczny i obsługi klienta. W ZAZ poznałam inne niepełnosprawne kobiety, z którymi się zaprzyjaźniłam. Po kilku latach sytuacja w firmie zaczęła się zmieniać, więc wraz z grupą kobiet postanowiłyśmy założyć własną firmę. Jest to firma handlowo-usługowa. Prowadzimy 4 małe bary, w których powstanie wkładamy dużo pracy i serca, aby było ładnie i estetycznie, a przede wszystkim, abyśmy były niezależne. Ta praca daje nam dużo satysfakcji, dużo spokoju i to, że jesteśmy samowystarczalni. Cieszę się, że mogę pracować z moimi przyjaciółmi, bo jesteśmy ze sobą bardzo zżyci, dobrze się rozumiemy, zastępujemy się nawzajem, a przede wszystkim jesteśmy niezależni.
MÓJ SUKCES
Prowadzenie działalności gospodarczej wymaga dużej odpowiedzialności, koncentracji i dużego zaangażowania. W Polsce jest to chyba jedyny sposób, aby kobieta z niepełnosprawnością mogła realizować się zawodowo, a jednocześnie być niezależną. Nie należy się poddawać, podążać za swoimi marzeniami i walczyć o swój plan do końca.