Μάθετε από άλλους – Βουλγαρία

Το όνομα μου είναι Rositza και ζω σε μια μικρή πόλη στη Βόρεια Βουλγαρία. Απέκτησα το επαγγελματικό μου πτυχίο από την Ακαδημία Οικονομικών – Svishtov, ένα από τα πιο διάσημα πανεπιστήμια οικονομικών στη χώρα μου. Πέρασα το μεγαλύτερο μέρος της εργασιακής μου πορείας στο λογιστικό τμήμα μιας ιδιωτικής εμπορικής εταιρείας που εδρεύει στη γενέτειρά πόλη μου. Δυστυχώς, πριν 5 χρόνια, η ηλικιωμένη μητέρα μου αρρώστησε βαριά και χρειαζόταν υπηρεσίες φροντίδας. Προσπάθησα να βρω εξωτερική βοήθεια, αλλά ανεπιτυχώς. Επομένως, αναγκάστηκα να παραιτηθώ από τη δουλειά μου για να μπορώ να παρέχω καθημερινή φροντίδα στη μητέρα μου. Σύμφωνα με τη νομοθεσία μας, λάμβανα μηνιαία οικονομική υποστήριξη ως συνοδός ατόμου με μόνιμη αναπηρία, για τη διετή περίοδο που είχα αναλάβει αυτό τον ρόλο. Όταν η μητέρα μου απεβίωσε, προσπάθησα να επανενταχθώ στην αγορά εργασίας, αλλά δυστυχώς ο πρώην εργοδότης μου έκλεισε την εταιρεία. Έτσι, άρχισα να ψάχνω εντατικά στην αγορά εργασίας για νέες ευκαιρίες. Σε μια μικρή πόλη όπως είναι η δική μου, δεν υπάρχουν πολλές επαγγελματικές ευκαιρίες για μια γυναίκα άνω των 50 ετών που δεν εργαζόταν τα τελευταία δύο χρόνια. Επομένως, έπρεπε να επεκτείνω την έρευνα μου πέρα από το οικονομικό και επαγγελματικού μου υπόβαθρο.

Μετά από αναζήτηση για εργασία που διήρκεσε περισσότερο από έναν χρόνο, έλαβα μια προσφορά από το Γραφείο Εργασίας για να γίνω πωλήτρια εισιτηρίων για τους Βουλγαρικούς Σιδηρόδρομους σε μια γειτονική πόλη. Αρχικά, δεν ενθουσιάστηκα επειδή αυτή η ευκαιρία δεν ταίριαζε με το μορφωτικό μου επίπεδο και την ειδίκευση μου. Όμως, αποφάσισα να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία επειδή μου αρέσει να βοηθώ τους ανθρώπους και να επικοινωνώ με διάφορα άτομα, και χρειαζόμουν επειγόντος μια δουλειά εκείνη τη στιγμή. Μετά από μερικούς μήνες ως πωλήτρια εισιτηρίων στη γειτονική πόλη, ανοίχτηκε μια κενή θέση στην πόλη μου, έτσι μεταφέρθηκα εκεί και τώρα δεν σπαταλώ χρόνο να ταξιδεύω για να φτάσω στον εργασιακό μου χώρο, και αισθάνομαι πιο ικανοποιημένη.

• Παντρεμένη με ένα παιδί
• Παροχή φροντίδας σε ένα μέλος της οικογένειας – η μητέρα της είχε μια αναπηρία
• Αλλαγή επαγγέλματος

Όταν άρχισα να ψάχνω για μια νέα δουλειά, δεν είχα πολλές επιλογές. Αποφάσισα να μην χάσω τις ελπίδες μου και να επεκτείνω την έρευνα μου σε άλλες περιοχές, ενημερώνοντας τους ειδικούς στο Γραφείο Εργασίας ότι θα αποδεχτώ οποιοδήποτε επάγγελμα που θα μου επιτρέπει να επικοινωνώ με πολλούς ανθρώπους επειδή είναι ένα σημαντικό στοιχείο για εμένα. Όταν μου προσφέραν τη θέση της πωλήτριας εισιτηρίων, μια θέση που είναι για ένα άτομο με χαμηλότερα προσόντα και σε μια γειτονική πόλη, δεν χάρηκα ιδιαίτερα. Όμως, στη συνέχεια, αποφάσισα ότι δεν είχα κάτι να χάσω και το λιγότερο που μπορούσα να κάνω είναι να δοκιμάσω. Αυτή η ευελιξία με βοήθησε πολύ. Ανακάλυψα ότι μου άρεσε πραγματικά αυτή η δουλειά, αλλά η μετακίνηση από και προς τον εργασιακό χώρο χρειαζόταν αρκετό χρόνο και κουραζόμουν πολύ. Δίσταζα να ενημερώσω τον διευθυντή μου ότι θα προτιμούσα να εργάζομαι στον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης μου, αλλά αποφάσισα να το κάνω έτσι και αλλιώς. Τότε, συνέβη πραγματικά – λίγους μήνες μετά – μεταφέρθηκα και τώρα εργάζομαι στην πόλη μου.

Το μηνιαίο εισόδημα μου προσφέρει ασφάλεια και νιώθω περισσότερη αυτοπεποίθηση. Έμαθα ότι δεν πρέπει να περιορίζουμε τον εαυτό μας και καλό είναι να έχουμε ευελιξία. Είμαι επίσης πολύ περήφανη που αποφάσισα να εκφράσω τις σκέψεις μου και να μοιραστώ με τον διευθυντή μου ότι θα προτιμούσα να εργάζομαι στον σταθμό της πόλης μου. Στην αρχή, φοβήθηκα ότι θα αντιδρούσε αρνητικά, αλλά αυτό δεν έγινε. Η αλήθεια είναι ότι με βοήθησε.